Dit is mijn kijk op de wereld van make-up.
Hoe is het met make-up? Hoe kijken wij en de wereld tegen dit woord aan, dit werkwoord? De meningen verschillen. Dit is mijn mening. Make-up is iets persoonlijks, iets intiems. In een paar minuten een proces om make-up op mijn gezicht te zetten. Er komen emotionele gevoelens bij kijken.Om te beginnen, iedere dag voel ik me anders, mooier, lelijker, lekkerder, somber. Dat beïnvloed hoe ik mijzelf zie en hoe ik me op ga maken.
Ik zie mezelf in de spiegel, geen dag gaat voorbij dat ik mezelf niet in spiegel bekijk. Hoe ik me voel op die dag en de dag ervoor kan mijn wereld beïnvloeden en hoe ik mezelf zie in de spiegel. Was het niet zo is, maar het is zo. Ik zorg goed voor mijn gezicht vind ik, toch zie ik een leven en een teken van tijd op dat gezicht. Al wil ik anders, geloof me er is geen ontkomen aan.
Ik word ouder. Wiens schuld is dit? Cosmetica bedrijven die alles beloven maar hun beloften niet nakomen? Al die gezichtsverzorging cremes, peeling, maskers, scurbs, gezichtmassages, al die tips en trucks in afgelopen 25 jaar hebben me niet geholpen om het verouderingsproces tegen te gaan? Het is mijn eigen schuld, of gewoon omdat niemand er aan ontkomt om ouder te worden?
En daar is het, er is make-up. Hoe jonger je bent, hoe minder je nodig hebt vind ik. Maar dat betekent niet dat hoe ouder je wordt, hoe meer je nodig hebt. Het is altijd met mate, dat is met alles zo, balans. Balans in je leven, balans in make-up gebruiken. Als ik make-up gebruik wordt ik iets mooier, dat geeft me zelfvertrouwen.
Ik vind het heel leuk om in een winkel make-up te bekijken en uit te zoeken. Dan ga ik al die mooie sensaties van kleuren uitproberen. De verpakking, de kleur, geur, structuur en wat gaat het worden op mijn gezicht? Dat vind ik mooi. Het is een spannend en nieuwsgierig gevoel. En om het moment te bewaren op mijn blog, dat is een kado. Iedere keer als ik iets uitprobeer leer ik stuk voor stuk iets meer over mezelf. Iedere jaar gaat je huid veranderen, de make-up die 10 jaar geleden geschikt voor me was is dat nu waarschijnlijk niet en over 10 jaar is het ook weer iets anders.
Opmaken is iets cratiefs, net als je aan het schilderen bent maar op een gezicht i.p.v. op een doek. En het resultaat, dat blijft altijd spannend als ik me heb opgemaakt. Maar het gaat niet alleen om make-up, onbewust pas ik mijn houding, kleding en schoenen ook aan aan mijn make-up en hoe ik me voel. Met make-up voel ik me mooier, zelfverzekerder. De vraag is en hoe zou zijn het als ik door het leven ga zonder make-up? Voel me dan nog mooi en zelfverzekerd? En jij? Wat voel jij, met of zonder make-up?
Maakt het uit met of zonder make-up?
Mijn antwoord op al die vragen is; zoals ik al zeg, make up is een persoonlijk iets, iedereen ervaart het anders. De ene kan niet leven zonder mascara terwijl ander er niet van wil weten. De een houd van zwaar opmaken en de andere subtiel. Je maakt jezelf ook anders op volgens je persoonlijke voorkeur en behoefte.
Ik gebruik make-up naar mijn eigen idee, ik probeer het uit en post dat hier op dit blog, mijn persoonlijke eigen ervaring. Hetzelfde product, misschien heeft iemand anders een totaal andere mening en ervaring dan ik. Wat maakt het nou uit, Wij ervaren in het leven ook vaak dingen anders, het ligt aan heel veel factoren, voorkeuren, smaak, invloed van vrienden of omgeving, huidtype, huidskleur, zelfs cultuur en het land waar je in woont en nog meer factoren. Leuk juist dat iedereen anders is. Zolang dat je er maar gelukkig van wordt. Leef je uit. Ik gebruik niet veel make-up. Maar ik speel er graag mee en met plezier.
Met of zonder make-up, het is nog steeds mijn gezicht waarvan ik leer om van te houden, trots, en tevreden over ben. Het gezicht dat ik in de spiegel zie en de vrouw die voor spiegel staat is een vrouw die probeert vrede te sluiten met haarzelf en een gelukkig, tevreden mooi leven gaat leiden, is een mooie vrouw met of zonder make-up!
