Ben ik anders dan jij?

Ben ik anders dan jij? Of toch niet? Wij zijn zo anders. Het feit dat ik een Aziatische ben en jij misschien een westerling? Ik weet dat Aziatische eigenschappen en de maatschappij en cultuur een heel ander wending heeft dan de westerse wereld.

Vroeger dacht ik altijd dat mensen anders zijn. Zo anders. Wat ik geleerd heb door immigratie is dat, zoveel anders zijn wij echt niet. Daarbij vind ik ook dat het leven geen regels hoort te hebben. Je mag doen en laten wij je wilt. Het leven is van jou en je bent vrij, zolang dat je niet iemand vermoord of een ernstige misdaad pleegt.

Wat ik nog meer besef is dat je als mens niet ergens bij hoeft te horen om te blijven bestaan als je dat niet wilt. Waarom zeg ik dat? Ik neem mijzelf als voorbeeld. Waarom denk ik er zo over?

Ik sta tussen twee landen waar heel veel erkenning is en ik een fijn en gelukkig leven mag leiden, maar aan de ander kant, het voelt ook alsof ik nergens echt bij hoor. Ik ben geen 100% Thaise meer, maar zal ook nooit 100% Nederlandse kunnen worden.

 

 

Ondanks dat ik er niet bij hoor overleef ik toch. Het is ook een vrij gevoel omdat te beseffen. Dat ik kan overleven, ook aan de andere kant van de wereld met mensen van een ander ras.

Door in twee verschillende werelden te hebben geleefd van dichtbij. Ik beoordeel mensen ook anders. Er is vaak geen slecht of goed, maar gewoon een ander gevoel. Wij zijn anders door onze opvoeding en hoe wij werden gevormd. Het wordt soms door maatschappij bepaald en soms door mensen wat goed of slecht is.

De cultuur, die is wat anders. Een simpel voorbeeld, wij lopen hier in een bikini rond en dat hoeven wij niet te doen in een het midden oosten…
Is het fout die bikini? Ik denk dat een bikini niet fout is, maar de maatschappij waar je leeft bepaald dat. Het is niet te doen in een land als Saudi Arabië, maar in Nederland is dat vrij normaal. Met dezelfde bikini. 

Thaise mensen trekken altijd hun schoenen uit in huis. Het is beleefd en netjes en je toont respect, hier houden we de schoenen aan. Zijn Nederlandse mensen daardoor respectloos en niet netjes?

Maar te veel hebben gezien kan ook soms irritant zijn, zeker wanneer je ziet hoe mensen zich druk maken over kleine onbelangrijke dingen. Dan denk ik wel eens, waar heb je het over?

 

Bron: disclaimer

 

Zou zijn wij zo anders? Of toch niet? De Thai, de Nederlander, Filippijn, Italiaan. Zijn wij niet gewoon een mens met dezelfde doelen en behoeften in ons leven? Wij willen allemaal liefde, acceptatie, veiligheid, zekerheid en gelukkig zijn.

Ik denk dat wij hetzelfde zijn, maar ons land en cultuur maakt onze manier van leven en denkwijze anders. Daardoor lijkt het alsof wij anders zijn. Iedere mens koestert liefde en geluk, wij lachen, huilen en zijn op zoek naar welzijn en veiligheid, rust, liefde en gelukkig willen zijn.

Wij hebben toch dezelfde kleur bloed, al niet de huidskleur? Wat denken jullie? Ben ik anders dan jij? Of toch niet?