Valentijnsdag. Cadeaus dag.

Valentijnsdag. Cadeaus dag. Kan een cadeau eigenlijk ontbreken op deze dag? Is liefde te meten met een bedrag? Is het onze bewuste keus om een partner of relatie te kiezen die ons alles kan geven?

Is het normaal om toe te geven dat je een “material girl” bent? Net als waar Madonna al jaren over zingt, openlijk over haar liefde van material world. En wij dan? Hebben wij nog een reden om ons voor te schamen? Dat wij ook stiekem genieten van de dure cadeaus die wij krijgen?

 

 

Hoe bling, hoe exclusief, hoe luxe onze Valentine mannen ons kunnen verwennen? het hoge prijskaartje, is dat de waarde van de liefde! Gaat het daar om? Maar er zijn ook genoeg vrouwen die weigeren om te knikken en ja te zeggen. Nee, het gaat niet om geld. Het is echte liefde.

Geld speelt hier geen rol in. En cadeaus ook niet. Al zitten wij in de bijstand of lopen wij hand in hand naar de voedselbank. De liefde is nog steeds sterk en iedere dag “still going strong”.

 

 

Waarom hebben wij echt de mannen nodig om ons te verwennen in 2017?  Wij verdienen tegenwoordig toch ook gewoon geld. De gelijkwaardigheid en feminist in ons. Alles wat wij willen kopen wij toch gewoon zelf. Valentijn gaat niet om cadeaus. Het gaat niet om geld. Het gaat om de gedachte en romantiek en natuurlijk; de liefde.

 

 

Ik zit al te lang in een relatie. Dat het mij niet uitmaakt of ik een cadeau krijg of niet. Ik ben geen material girl. Alhoewel, misschien ben ik het wel, maar het is niet dat ik denk: Dat wil ik graag hebben. Mijn Valentijn cadeaus is dat het goed gaat met mijn gezin. Met onze gezondheid, mijn kinderen. Als ik dit schrijf denk ik, wat ben ik saai en burgerlijk en een moederkloek. 

 

 

Valentijn is een mooi bedachte dag maar zelf de waarde er aan hangen? Ik weet het niet.  Wij gaan niet precies op Valentijnsdag iets vieren. Er staat wel een gezellig etentje en een vijftig tinten donkere film in de planning. Het komt het beste uit met ons, werk, de oppas en de kinderen. Waarom nou niet?

Niet iedereen doet iets met Valentijn. Ik zelf heb ook geen cadeau in mijn gedachte. Wel moet ik er om lachen als ik kaartjes, hartjes en alles met die dag te maken heeft zie. Een glimlach naar mijn jonge jaren, mijn schooltijd en vroeger.

 

 

Al hoef ik niet per se een Valentijns cadeau aan iemand te geven. Toch is er één Valentijns cadeau dat mij bezighoudt. Het zit zo. Ik heb een zoon van tien, bijna elf. Hij heeft al 5 jaar verkering met een halfbloed Italiaans meisje uit zijn klas. Gisteren kwam hij thuis met een Valentijnskaart van haar.

⇓ Daar staat persoonlijke tekst van haar naar hem toe.. kinderen van tegenwoordig  he…wat schattig…

 

Hij kan niet achterblijven natuurlijk. Ik ook niet en als een geweldige toekomstige schoonmoeder sta ik ook klaar om de liefde van zijn leven te ondersteunen. Ik help mijn zoon met het kopen van zijn Valentijns cadeau.

 

 

Aangezien hij € 20 per maand zakgeld heeft probeer ik hem nog bij te brengen dat de liefde de gedachte is en het gebaar. Hij hoeft niet een vermogen uit te geven aan Swarovski kristal, Jimmy Choo, Michael Kor of Chanel parfum. (nog niet). De zoon van zijn moeder kan best wegkomen met een schattig cadeau dat ik vandaag aan jullie laat zien. De prijs kan hij makkelijk betalen met zijn zakgeld.

 

 ⇑ Wat een leuke oorbellen  ⇓ vind je niet? Ze lijken op elkaar maar ze zijn verschillend van kleur.

 

Nu hoop ik dat zijn vriendin er ook zo over denkt en niet zit te balen dat er geen Hermes tas in het inpakpapier zit. Hopelijk gaan jullie allemaal ook van jullie Valentijn genieten. Wat voor cadeau je dan ook geeft en krijgt. Deze dag is bedoelt voor de liefde. Anders was het wel cadeaus dag niet Valentijnsdag!

P.S. Al die cadeaus. Zijn ze niet schattig? De snoep is verrukkelijk en de witte beer is mijn favoriet.