Ik ben slordig.

Ik ben slordig. Oepsie doepsie! Het is hard. Maar ik geef het toe. Ik ben slordig of beter gezegd. ik heb ook een slordige kant. (Hoe is het mogelijk? ) Ik dacht altijd dat ik perfect was! Op zijn minst. Mijn hele leven stort in met de feiten en schaamteloos deel ik hier mijn gedachten.

Hoe herken ik het?

⇒ Mijn huis. Ik ruim mijn eigen kapot. Maar het blijft rommelig. Ik kom handen te kort. Met de kinderen is het onmogelijk. Maar hoe is het mogelijk bij anderen? Mijn buurvrouw bijvoorbeeld, dat is een super huisvrouw. Haar huis is erg netjes. Zij hebben ook twee kinderen. Oké, haar kinderen mogen bijna niets in huis, en zij is bijna de hele dag aan het poetsen. Toch moet dat geen excuus zijn voor mij. Ik kan toch alles? Wat de ander kan, kan ik ook.

 

 

 

⇒ Mijn blog review. Zo veel producten staan op de rol om te reviewen. Maar ik kom er niet aan toe. Ik stel het steeds uit en schrijf waar ik zin in heb. Net als dit artikel. Ondertussen liggen de producten maar te wachten om in het spotlight te gaan staan. Beetje herkenbaar voor iemand met een blog? Ik had een palette dat iedereen al gereviewd heeft, maar nee, bij mij niet hoor. Die moet ik nog doen. Ik geef de schuld aan mijn Aziatische roots. De rust in onze genen. Doe rustig aan. Het komt vast wel. Zennn…

 

 

⇒ Mijn kledingkast. Alles is nu netjes opgeruimd, na vakantie heb ik die een grote beurt gegeven. Vind ik de rust in mijn hoofd niet om iedere keer weer winter en zomer klaar te maken. Nu staan zowel wintertruien als zomerjurken in zicht. Wat voor vrouw ben ik? Mijn antwoord aan mijzelf is “What the hack” Ik ben een the hack vrouw dus.

 

 

⇒ Mijn tuin. Ik ben dol op tuineren. In mijn jeugd hadden wij altijd een moestuin met alles er o pen er aan. Mijn hobby naast krab uit de rijstvelden verzamelen met mijn vader is zoete aardappel planten. Waarom zoete aardappel is mij een raadsel. Ik zal en het moet, volgens mijn vader dan.

Dikke jaar later in Nederland. Haleluja een tuin. Met de liefde van tuineren. Nu laat ik vaak het onkruid staan. Het is net een fulltime baan om dat kreng weg te halen. Dan zit ik liever een boek te lezen in de zon dan tuinier te spelen.

Vroeger gebruikte ik nog excuses dat ik liever tijd besteed aan mijn kleine kinderen. Veel belangrijker dan onkruid in de tuin weghalen. Nu de kinderen wat groter zijn moet ik een ander excuus verzinnen. Dan maar vakantie, ik heb geen tijd, in de zomer ben ik toch op vakantie.

 

 

⇒ Mijn kinderen. Ik heb al genoeg opvoedingsboeken gelezen en cursussen bijgewoond. De kinderen, die verwaarloos ik wel eens door ze net iets te lang te laten gamen. Foei! Ik weet het. Maar aachh..

⇒ Niet alleen mijn kinderen, mijn partner ook. Ideale vrouw heeft er even geen zin in, hij zoekt het zelf maar uit. Ik wil even wat gezelligs doen voor mijzelf. Het is “Me time”

 

 

Hoe meer ik dit artikel schrijf hoe meer ik besef dat het heerlijk is het om af en toe slordig te zijn. Soms heb je verplichtingen en regels in je leven. Maar moet dat 24/7? Ik zie het als een balans. Al is het woord balans een excuus voor de chocolade taart, de nieuw trui, laat naar bed of net iets te veel geld uitgeven. 😉

Het lijkt schaamteloos om zo een artikel te schrijven. Ik ben een mens die probeert haar best te doen en positief te zijn. Maar realistisch is, dat moet ook kunnen. Dan ben ik maar af en toe slordig. Zijn jullie soms ook slordig? Vertel.