Ik ben lelijk.
Ik ben lelijk. Sinds ik ben geboren, tot de dag van vandaag. Ik wil mezelf graag verstoppen voor andere mensen. Omdat ik me schaam voor mezelf. Iedere vrouw die ik tegenkom is mooi. Maar ik ben niks. Behalve dat ik er niet uit zie heb ik ook nog een lelijk zieltje. Ik ben een slecht mens, een jaloers type, een opschepper met een lelijk hart. Ik ben lelijk.
Niet alleen dat ik niemand iets gun, ik roddel ook graag over anderen. En ik ben koppig van hier tot aan Tokio toe. En dan kan je ook nog niet op mij vertrouwen. En niemand houd van me… Ik ben niets waard.
Maar het ergste blijft mijn uiterlijk. Ik haat zowel mijn donkere kleur haar als mijn donkere ogen. Ik wil er heel graag anders uit zien. En dan wil ik ook nog cup DD hebben met een perfect gezicht en een perfect figuur. Dat het niet uitmaakt hoeveel ik ook eet, ik kom geen gram aan. Dat iedereen die me ziet mij altijd en alleen maar bewonderd.
Maar dat zal ik nooit kunnen hebben. Want ik ben zo lelijk. Als ik jou vraag “vind je me lelijk”? “zal je antwoord wel een grote JA zijn, maar je bent weer te lief en te aardig om dat tegen mij te zeggen. Dan zeg je heel zacht. Nee hoor, je bent niet lelijk, hoe kom je erbij.
Oké, ik heb maatje 36, al bijna mijn hele leven maar wat ben ik toch dik! Je moet mijn buik zien. Al mijn vriendinnen vinden het irritant als ik er over begin, over mijn gewicht. Mijn biologische moeder zei altijd, je bent lelijk. Mijn hele leven lang. Misschien is dat omdat ik een meisje ben. Mijn broer is knap, zal dat zijn omdat hij een jongen is?
Als kind werd ik gepest dat ik een Uil ben. Door mijn enorme ogen. Die snapte ik ook nooit. Zo groot zijn mijn ogen toch niet? Oké, ik zie dat andere kinderen wat kleinere ogen hebben. Dan heb ik ook nog de wijdste mond van alle kinderen die ik om me heen zie. Krullend haar en een donkere huid met lelijke handen. Nee, eigenlijk is alles lelijk aan me.
Is dit hoe ik het beeld van mezelf zie? Is dit de stem die ik soms hoorde als klein meisje dat in bed lag ’s nachts in het donker. Ik apart? ( wat nou apart! = vreemd dus) En dan was ik ook nog geadopteerd. Mijn ouders wilden mij niet! Ze hebben mij weggegeven. Vaak heb ik gehuild. Wat ben ik toch een waardeloos mens en wat heeft het voor zin om nog te leven. Niemand wil me. Logisch wie wil nou een lelijk meisje. Ik ben gewoon niet goed genoeg…nooit goed genoeg….voor mijn ouders en voor wie dan ook. Ook niet voor mezelf. Ik word soms moe van het vechten. Omdat ik niet weet waar ik tegen vecht.
Dat kleine meisje wilde gewoon geaccepteerd worden door anderen en zeker door haar zelf.
Ik ben lelijk.
Een compliment geven aan jezelf en hardop zeggen. Ik ben mooi! Dan ben je alles behalve bescheiden.
Wat vinden jullie van mijn verhaal? Moet het mij interesseren wat jullie er eigenlijk van vinden? Is het niet veel belangrijker wat ik zelf van vind.
Daarom praat ik graag gul en met liefde tegen mezelf. Weet je waarom? Omdat niemand dat doet.
Wat is er mis mee als je van jezelf houd en dat aan anderen laat merken? Schoonheid in jezelf zien zowel als schoonheid in anderen. Zonder goedkeuring van je ouders, je omgeving, van jullie of van wie dan ook in deze wereld. Je jezelf ook niets aantrekt van de mening van de maatschappij. Een vrouw die gelukkig is en positief is over haar leven. Zou die vrouw bestaan? En zou ik haar kunnen zijn?
Het is niet dat ik hier een kwetsbare verhalen op mijn blog zet, al is het mijn verhaal. En het hier op deze blog gaat over mooi zijn ( choose beautiful ) maar het gaat hier eigenlijk daar nooit echt om.
Durf jij te geloven dat je mooi bent? En wat is mooi? Vul het zelf maar in of lees twee verschillende verhalen hierover mooi zijn en en Interessante blog om te lezen? En als je jezelf mooi vind, is dat dan arrogantie met gebrek aan bescheidenheid? Of is dat alleen maar zelfliefde?
P.S. Ik wil hier duidelijk stellen dat ik mezelf niet meer lelijk vind hoor en jullie hoeven ook geen medelijden met me te hebben. 🙂 Door alles wat een mens meemaakt maakt dat het ook een persoon. Ik hou van mezelf en vind mezelf mooi en goed genoeg.
Ik wilde deze blogpost schrijven zodat niemand zich zo hoeft te voelen. Als niemand om je geeft dan geef je het aan jezelf. Durf tegen jezelf te zeggen dat je mooi bent. Liefde voor jezelf is het meeste belangrijke geschenk dat je aan jezelf kunt geven!
Lees ook: