Jurk van de juf.
jurk van de juf. Neem me niet kwalijk over de naam van de jurk, het is niet persoonlijk. Toen ik deze jurk zag, vond ik het een interessante jurk. Van veel van jurken die ik koop wil ik dat ze wat karakter hebben. Hij moet beetje anders zijn. Daardoor heb ik veel verschillende soorten en stijlen.
Ik sta open voor verschillen. Of dat over een eigenschap van een persoon of een eigenschap van het kledingstuk is, zoals deze jurk van de juf. Het is een jurk die netje is, maar een tikkie ouderwets, maar toch ook weer net niet. Leuk is dat ik me er een beetje stout in voel in zo’n jurk. Heel stout. Al van jongs af aan weet ik al dat er twee beroepen zijn waar ik nooit voor zal kiezen. De een is verpleegster omdat ik niet tegen veel bloed kan en de andere is een juf. Omdat ik geen zin heb in stoute kinderen. Zo dacht ik toen. Terwijl in Thailand een juf een hoog gewaardeerd beroep is voor een vrouw. Zelfs deze reden heeft me nooit kunnen overhalen om een juf te willen worden.
Wel hou ik er van om een leerling te zijn. Ik leer nog steeds graag. Nadeel als je niet zo slim bent he, moet je altijd blijven leren. Het grappige is dat ik toch min of meer een soort van lerares ben geworden. Ik ben een moeder, als dat niet de belangrijkste juf is die er is, dat weet ik het ook niet meer. Ik bewonder de leerkrachten, omdat ze toch een vorm aan de kinderen geven. Zij zijn belangrijk voor de toekomst van iemand. Wel vind ik nog steeds dat ouders de opvoeding van een kind moeten doen in de grote lijn, de leerkracht is daar gewoon een ondersteuning van.
Een keer, op het schoolplein, vroeg een leerkracht aan me waarom ik een spijkerbroek aan had waar een scheur in zat. “Heb je geen betere broek? Waarom draag je een kapotte broek”? Niemand heeft me ooit zoiets gevraagd, daarom vond ik het zo’n leuke vraag. Ik moest er wel om lachen. Toentertijd zat ik in de kleding branch. Deze spijkerbroek was helemaal in. Dat was zeker geen oude spijkerbroek maar werd wel oud en kapot gemaakt. Het was zelfs een duur merk spijkerbroek. Ik had gezegd dat ik de broek heel erg leuk vond en dat ik hem daarom droeg. Dat hij stuk was maakte me niets uit.
Nu is het 6 jaar later, het is niet meer in. Maar als ik zin heb om hem te dragen dan doe ik dat. Ik volg de mode niet. Mode komt en gaat en jaren later komt hij weer terug. Ik draag waar ik me mooi in voel. Wat ik nog gezegd had tegen de lerares is dat ik het geluk had dat ik geen voorbeeldfunctie heb als een juf. Ik kan alles dragen wat ik maar wil, zelfs een kapotte broek. 🙂
Misschien dit is geen jurk voor een Nederlandse juf. Meer een jurk voor een Thaise juf. Een Thaise juf draagt altijd een rok en heeft zelfs een uniform net als de leerlingen. Omdat Thailand, volgens protocol van Engeland, de democratie, aan de linker kant rijden, tot aan de school uniform. Het uniform vind ik echt een goed idee. Omdat in Thailand veel verschil is tussen rijk en arm, dat is echt groot.
Het beschermt de kinderen van veel problemen. Je wordt niet veroordeeld op het merk van je kleding. Alle kinderen zijn gelijk op school. Het maakt niet uit of je vader directeur van een groot bedrijf of gewoon putjesschepper. Ik denk even na, misschien is dat ook een van de redenen dat ik zelf niet afhankelijk ben van dure merken. Omdat het me nooit werd aangeleerd om ermee bezig te zijn. En gelukkig maar!
De eer komt toe aan mijn ouders, de juf en de meester dan maar. En jullie? Zijn jullie aan merken verknocht? Heb je ook zo’n jurk van de juf in de kast hangen? Jurk van de juf. Meer zien van mijn leuke outfit klik hier: Beauty Love Fashion.