Beautiful films in juli 2015.
Beautiful films in juli 2015: The Age of Adaline.
“Wat als je voor altijd jong en mooi blijft? Het overkomt de jonge moeder Adaline (Blake Lively) na een mysterieus auto-ongeluk in de jaren ’30. Terwijl de wereld om haar heen doorgaat en haar dochter (Ellen Burstyn) bejaard wordt, wordt Adaline zelf geen dag ouder. Om dit verborgen te houden is ze tientallen jaren veroordeeld tot een eenzaam bestaan, zonder liefde waar ze keer op keer afscheid van zou moeten nemen. Maar wanneer ze valt voor de charismatische Ellis (Michiel Huisman) en een weekend bij zijn ouders (Harrison Ford en Kathy Baker) doorbrengt, dreigt haar geheim uit te komen. Adaline neemt een beslissing die haar leven voor altijd zal veranderen.”
Het is een mooi neergezette film die duidelijk uitleg geeft in de verhaal lijn. Je leert het personage te begrijpen hoe zij echt denken en beleven. Wat ik super leuk vind is dat ik ook een vrouw ben die geconforteerd word met het ouder worden en bij de hoofdrol speler van deze film ook, maar andersom. Zij wordt niet oud en daardoor lijd haar hele leven er onder. Je zal denken dat het fijn is om er altijd uit te zien als iemand van 29 en nooit ouder wordt of dood gaat. In deze film laat men zien dat je een eenzaam en geheim bestaan moet gaan leiden. Omdat het ongewoon is. Adaine (Blake Lively) zet de rol echt mooi en elegant neer als Adaline. Ik was onder de indruk van haar charme. En wat niet kan onbreken is Michiel Huisman, een Nederlander natuurlijk. Wat is hij goed! Echt leuk voor Nederland.
Wat ik geleerd heb van deze film: dit is net een film doe mij doet denken over schoonheid, ouder worden en veranderen. Ik moeten blij zijn dat ik oud mag worden en rimpels heb en gewoon ben. En dat ik niet moet leven als iemand die zijn laatste dag heeft maar als ik al 107 jaar achter de rug heb net zoals Adaline. Met al die wijsheid, beheersing, elegantie en zelfcontrole die je rust geeft en niet druk maken over het leven. Zie je, dat kan je alleen maar als je ouder wordt.
Beautiful films in juli 2015: Rendez-vous.
“In Rendez-vous gooit Simone (Loes Haverkort) het roer om. Ze erft een bouwvallig landhuis in Frankrijk en vertrekt om samen met haar man Eric (Mark van Eeuwen) en hun twee kinderen, daarvan een chambre d’hôtes te maken. Terwijl de hectiek van de verbouwing steeds groter wordt, vlucht Simone in een spannende affaire met één van de Franse bouwvakkers, de aantrekkelijke Michel (Pierre Boulanger). Eric gaat intussen helemaal op in de bouwplannen van aannemer Peter (Peter Paul Muller), maar niet alles in dat prachtige Frankrijk is wat het lijkt. De Franse droom ontaardt in een regelrechte nachtmerrie.”
Door de inleiding wordt al een beetje onthult dat de film draait over het vreemdgaan tussen een eigenares van het huis en de mooie jonge bouwvakker. Iets met bedrog, leugens, mysterieus maken. Het is een lekker luchtige film om naar te kijken. Geen romantische film, geen thriller, geen mysterie, nee geen van dat al. Het is een “tussen in gevoel”. Je voelt van alles bij de film, maar het was geen intens gevoel, het maakte niet echt indruk. Het is gewoon lekker luchtig. Met wat grappen over de cultuur en opvoedingsverschillen tussen Nederlanders en Fransen.
Wat ik geleerd heb van deze film: Het gebeurt niet vaak dat ik het ook niet meteen kan uitleggen wat ik hiervan heb geleerd. Wat best ongewoon is voor mij want ik leer bijna altijd iets van een film. Deze dus blijkbaar niet. Wel een leuke film, amusant. Dat is ook goed genoeg om naar te kijken toch? Mooie film om van te genieten. Wij werken al hard genoeg, af en toe pauze en een film pakken is ook lekker, of niet dan?