Blogmoe?

Blogmoe? Blog dip, struggeling, niet vooruit te branden, geen inspiratie, even geen zin om te bloggen. Het gebeurt wel eens dat iemand zomaar stopt met bloggen. Ik kom het regelmatig tegen dat bloggers even een pauze inlassen op hun blog om verschillende redenen. Moe, het wordt te veel, geen inspiratie, ziek of ander privé redenen. Zelf heb ik ooit een blog pauze gehad puur omdat ik alleen maar wil genieten van mijn vakantie in mijn thuisland zonder om te kijken en rekening te houden met wat dan ook.

Uit ervaring raad ik iedereen aan om af en toe een blog pauze te nemen als je er aan toe bent. Het is heel fijn, verfrissend en je zal meer terugkrijgen dan je verwacht. Soms willen wij gewoon te veel bezig zijn en vergeten om te leven in de echte wereld. Hoe fijn de contacten via de online wereld ook zijn.

Wel indrukwekkend dat er ook genoeg bloggers zijn die een balans hebben gevonden met fulltime werk en een dagelijkse blog. Ik vind het knap! Ik was zelf ook aan het zoeken. Ik deed mijn best, zoveel ik kon. Dat betekende veel tijd aan foto’s, context en tijd in de blog steken. Ik ging maar door, ieder vrij moment dat ik had….. Blog, blog en nog eens blog denken. Amper tijd voor sporten of een boek lezen. Het was leuk, maar het klopte niet. Na mijn blog pauze kan ik voor mijzelf zeggen dat ik een balans gevonden heb tussen mijn blog en mijn privé leven. Ik neem minder tijd voor mijn blog en die tijd besteed ik aan, wat niet minder belangrijk dan de blog, mijzelf en mijn gezin.

 

 

 

 

 

Ik heb weer tijd om uren in bad te gaan liggen, sporten. Het maakt dat ik meer tijd heb om simpele dingen te doen, zoals winkelen met mijn gezin. (niet geheel onbelangrijk, zeker in deze komende feestperiode) Om iedere dag weer te gaan koken en daardoor ook nog gezonder te eten. Meer tijd voor opvoeding en bordspellen met mijn kinderen. Ze zijn al wat groter, maar ik dwing ze toch om met mij een bordspel te doen..hihi. Zelfs geniet ik meer als ik aan het werk ben (om geld te verdienen). Door te relaxen en leuke dingen te doen, ontspan ik mij in mijn leven veel meer.

Je zult denken, neemt de blog zo veel tijd in beslag dat je zoveel tijd over hebt? Ik kan niet spreken voor een ander, maar voor mij wel. Bloggen kost veel tijd. Misschien ook omdat het mijn moedertaal niet is.

 

De laatste tijd lees ik ook weer van andere bloggers dat ze even niet vooruit te branden zijn met de blog. Ik had het ook een paar weken geleden. Ik weet niet of het met de periode van het jaar te maken heeft of niet. Ik voel mij de laatste maand lichamelijk niet helemaal tip top. Vaak onderweg en een rillerig gevoel waardoor ik veel rust moeten nemen. Gelukkig heb ik veel blog voorraad. De meeste blogs van de afgelopen maand die jullie lezen is een voorraad van voor de zomervakantie.

Net als veel bloggers, jullie zijn niet de enige dat zonder energie zitten, hier ook eentje die bloggen erg leuk vind, maar soms ook even geen energie heeft om te bloggen. 😉 Ik geef de winterdip de schuld. 🙂 Ik weet niet wat ik anders aan moet doen dan gewoon door blijven gaan, omdat ik weet dat de dip komt en gaat. Net als de seizoenen veranderen.

 

 

 

Wat wel helpt. Gewoon blijven doorgaan en leuke dingen blijven doen. Wat echt fijn is, zijn de reacties van andere bloggers op mijn blog, dat waardeer ik heel erg en ik vind het erg leuk om te krijgen en te lezen wat jullie te zeggen hebben. Andere bloggers geven mij het gevoel dat ik niet de enige ben die bezig is met het bloggen. Jullie zijn er ook nog. Soms lopen jullie ook vast, soms zijn jullie minder gelukkig, maar soms ook weer erg gelukkig. Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben die het moeilijk heeft.

Wij begrijpen elkaar en wij delen ook vaak hetzelfde lot als bloggers. Dat wij bloggen super leuk vinden, maar ons soms ook geen raad weten wat wij moeten doen met onszelf en onze blog. Even niet. Wat er dan ook gebeurt of hoe vaak de struggeling die wij hebben… uiteindelijk blijven wij gewoon verder samen bloggen. Een blogger is en blijft altijd een blogger geloof ik. Zodra je smaakt te pakken krijgt wil je niet anders. Al maak je het soms groot of soms hou je het klein. Ik wil graag met jullie samen genieten en doorgaan met onze blog in onze eigen tempo. Ik zeg, laat 2017, een nieuw blog jaar, maar komen. Hoe is het bij jullie? Voel je de “blogmoe” al opkomen?